Xonqa tumani hokimligi rasmiy veb-sayti

Qadamboy aka Xo‘jayev 32 yil haydovchilik qildi. Ular chinakam dehqonga aylanishni xayol ham qilmagan edi. Bobosi doim “sen faqat ko‘cha odamisan, qachon bir otiz-chel haqida o‘ylaysan, g‘ildirakni g‘izillatib yurish vaqti ham bir kun to‘xtaydi, unda nima qilasan” deya koyib qo‘yardi.

Qadamboy otasiga javoban: "vaqt keladi ko‘rasiz sizdan ham yaxshi dehqon bo‘laman", derdi.

Yillar o‘tib Qadamboy akaning bobosi aytganidek uyda qoladigan kunlari keldi. Amudaryo respublikalararo kanallari boshqarmasi (Upradik) sadoqat bilan xizmat qilgan faxrli haydovchisini hurmatini joyiga qo‘ya oldi. Daryo-suv olish joylaridan foydalanish vazifasini ham o‘z ichiga olgan korxona Qadamboy akaga eski binodan yashash uchun joy ajratdi. Qolgan 48 sotix yer maydonini shartnoma asosida foydalanishga berdi. Mana endi Qadamboy aka dehqon bo‘lmay ko‘rsinchi.

Tomorqachi dehqonimizning qish manzaralari o‘zgacha ko‘rinish yaratib turgan bog‘iga qarab bu yerlarni bahorda ko‘rsangiz edi, degan o‘y kechishi tayin ichingizdan. Og‘ochga aylangan daraxtlar shundog‘am ko‘rkam ko‘rinardi.

Anchadan beri yong‘oq o‘sgan bog‘ni uchratmagandim. Garchi qish bo‘lsada, yong‘oq bobo daraxtlar orasidan donishmandlarday sukut bilan savlat to‘kib turardi. Bog‘ning bir chetida tartib bilan tizilgan asalari uyalari ko‘zga tashlanadi. Loysuvoq pastak hujralar panjarasidan tovuq, kurka va yana qaysidir parrandaning hayratomuz nigohlari “hush kelibsiz, yana keldingizmi, bu safar qaysi televideniya yoki gazetdansiz, rasmga tushishni juda xush ko‘ramizda” deyayotgandek tuyulardi.

Oldimda chopqillab sovuq bo‘lishiga qaramay yengil kiyinib olgan Qadam otaning nevarasi ota-onalarining qilayotgan ishlarni bir-bir ko‘rsatishga oshiqardi. Bog‘ning etak qismida joylashgan issiqxona tarafga yurish qilishim bilan qizaloq mendan oldinga o‘tib eshikni ochdi. Dimoqqa urilgan issiq taft aralash yashil ismaloqning ifori bahorni eslatib yuborgan edi.

-Hozir isitish choralarini imkon qadar asrab turganimiz uchun yerni bekor qoldirmay ismaloq urug‘i sepgan edik. Kuni kecha hosilni bozorga chiqardik. Buning ham kilogrammi 8 ming so‘mdan. Yana bir hosildan so‘ng o‘rniga bodring, pomidor ko‘chatlaymiz. Ko‘chatlarimiz yetilib turibdi. Bu yerda yil 12 oy hosil bor. Rizqimizni shu issiqxona ichidan ham qish bo‘yi topamiz.

Qamish bilan o‘ralgan chordoqqa yuramiz. Maqtansa arzigulik xazina shu yerda ekan. Yaqinda tug‘ilgan buzoqcha erkalanib qizcha bilan barobar sakraydi. O‘zbekning uyi shunisi bilan fayzlida. Qadamboy aka aytganidek sut, go‘sht, tuxumdan tortib asalgacha o‘zlarida ekan. Albatta, bunday xazinani yaratish va saqlab turish hazil ish emas. Zero, hamma ham dehqon bo‘lavermaydi, derdilar bobo o‘g‘lidan havotirlanib. Qadam aka esa vaʼdasining ustidan chiqib dehqon bo‘ldi.

O‘z oilasiga yaratgan sharoitlari, tomorqadan unumli foydalanayotgani, mehnati orqasidan elning dasturxoniga to‘kinlik keltirayotgan Qadamboy Xo‘jayevni davlatimiz 2023 yilda “Shuhrat” medali bilan taqdirladi. Shuningdek, qishloq xo‘jaligi faxriysi ham ekanlar.

“Paxtakor”da shunday insonlar bor ekan-u, bilmay yurganimizni qarang.

Darhaqiqat, maqolamiz boshida keltirgan yozuvchimiz Abdulla Qahhorning so‘zlari o‘z isbotini allaqachon ko‘rsatgan edi.

Xalqning yoniga borib qalbiga qo‘l solib shuncha hikmat topdik.

Hikmatli elimizning manzillari yorug‘ bo‘lsin.